Finn Juhl
(Frederiksberg, Denemarken, 1912 - 1989)
Aanvankelijk wilde Finn Juhl kunsthistoricus worden. Sinds zijn vroege jaren was hij geïnteresseerd in beeldende kunst. Zijn vader stond echter geen carrière in de kunst toe. In plaats daarvan schreef Finn Juhl zich in bij de afdeling architectuur van de Royal Academy of Arts in Kopenhagen. Finn Juhl begon zijn studie in de jaren '30, een belangrijke periode in meubeldesign, toen modern design opkwam. Toen hij nog studeerde, begon Finn Juhl in 1934 samen te werken met de prominente Deense architect Vilhelm Lauritzen. In zijn studio werkte hij aan grote projecten zoals het Deense Broadcasting House en de luchthaven van Kopenhagen. Finn Juhl had het zo druk, dat hij zijn studie nooit afmaakte. Desondanks ontving hij de eer om in 1942 lid te worden van de Academic Architect Society, en later in zijn leven werd hij gasthoogleraar aan het Institute of Design in Chicago. In de tijd dat hij naam had gemaakt als meubelontwerper, noemde hij zichzelf altijd autodidact.
Een van de internationale hoogtepunten van Juhls carrière was het ontwerpen van het complete interieur van de Trusteeship Council Chamber op het VN-hoofdkwartier in New York tussen 1951 en 52.
Net als andere modernistische pioniers begon Juhl helemaal opnieuw zonder rolmodellen of erfelijke beperkingen. Hij ontwierp door zijn eigen lichaam te meten en te analyseren hoe de afzonderlijke onderdelen van de stoel het menselijk lichaam moeten dragen. Maar in tegenstelling tot zijn modernistische tijdgenoten, met hun gestroomlijnde, steigerachtige constructies, streefde Juhl naar een meer organische, natuurlijke vorm. De potentiële sterkte van het materiaal werd maximaal benut, net als in de eigen constructies van de natuur. Doordat Juhl zijn ideeën vertaalde in gedurfd, soepel schrijnwerk waarbij elk element van het ontwerp naadloos in elkaar overvloeide, stelde hij ook enorme eisen aan de schrijnwerkers die het ontwerp moesten maken.
Finn Juhl
