Micha Patiniott, A Suspicion of a Drawing

18/05/2024 — 29/06/2024

Met vreugde kondig ik aan dat Christian Ouwens Galerie vanaf mei gloednieuw werk van Micha Patiniott zal tonen. De opening zal plaatsvinden op 18 mei 2024 om 16.00 uur. Het liefst had ik deze aankondiging al ruim tien jaar geleden gedaan. Want zo lang is het al dat ik het werk van Patiniott op de voet volg. Was vroeger werk eigenaardig, aanwezig, luid, het greep je bij de lurven. Een niet te ontkennen kracht sprak toen al uit het werk. Totaal verschillend van de ingetogen doeken op welke hij zich tegenwoordig met geduldige precisie stort. Hoe dan ook, waren er altijd twee elementen aanwezig: vakmanschap en een talent voor kijken.

Door ieder werk, ben ik door de jaren heen telkens verbaasd door het tomeloze vakmanschap dat Patiniott telkens in het canvas vastlegt. Hoe groot en bombastisch hetgeen ook is wat hij verbeeldt, de subtiliteit van de streken, de aanzetten en de lijnen, stellen nooit teleur. En dan misschien nog belangrijker, dat talent voor kijken. Een eigenaardig object of thema kiezen waarvan je weet dat het toeschouwer choqueert, is makkelijk. Maar je vastbijten in die eigenaardigheid, je iedere lijn, glimlach, plooi of schaduw eigen maken, in die volharding openbaart zich het talent voor het kijken zoals alleen een kunstenaar dat kan hebben.

Kortom, ik wilde met hem samenwerken. Daar dacht Patiniott anders over. Hij zag niet voor zich hoe Christian Ouwens Galerie en Patiniott op dat moment bij elkaar hoorden. Als galeriehouder zit er dan niets anders op dan er in berusten dat alleen de kunstenaar zijn ware artistieke route kent. Door de jaren heen zag ik het werk van Patiniott langzaam veranderen. De thematiek werd meer simplistisch, kleiner en directer. Juist in die eenvoud zit een ontwapenende aanval op de toeschouwer. Bijvoorbeeld, een leeg vel papier met een vouw, of een ezelsoor, misschien zelfs de aanzet tot een tekening, steeds perfect geschilderd, heeft iets verloren. Iets wat je als kijker niet gelijk kunt plaatsen. Een wereld aan vragen doemt voor je op. Symboliseert dat vel het gemis van een afloop die het papier nooit heeft gehaald of is het de hoop van een verhaal dat nog mag starten? En dan die vouwen en het ezelsoor! Waar is dat vel papier ondertussen allemaal geweest dat het er al zo doorleefd uitziet? En toch is het blijkbaar bewaard gebleven. De precisie van het vakmanschap is onverminderd aanwezig en juist nu Patiniott zich toelegt op ogenschijnlijk kleinere thematiek, blijkt het talent voor kijken meer dan ooit. Alleen door de eindeloze details die hij weet te verwerken in een schilderij van een vel papier, valt er voor de toeschouwer een wereld te ontdekken. Die wereld ontvouwt zich overigens alleen als de toeschouwer dezelfde tijd en aandacht wijdt aan het werk en zo zijn eigen talent voor kijken ontwikkelt.

We hebben altijd fijn contact onderhouden en van een afstand heb ik zijn werk de afgelopen jaren bewonderd. Ook de galerie heeft zich ontwikkeld en is nieuwe richtingen ingeslagen. Op een gegeven moment kom je elkaar tegen, je kijkt elkaar aan en je weet het beiden: nu is het tijd. Tijd voor de aanvallende eenvoud van het werk van Patiniott dat hangt aan de muren van Christian Ouwens Galerie.

Christian Ouwens