Armando was één van de meest invloedrijke naoorlogse kunstenaars. Met vele talenten was hij onder andere actief als schrijver, beeldend kunstenaar, muzikant en theatermaker. In de jaren ’60 maakte hij deel uit van het vervolg op de CoBra beweging: de Nul-groep.

Als jongen groeide Armando op in de buurt van het concentratiekamp in Amersfoort. Deze ervaring vormde hem als mens, schrijver en beeldend kunstenaar. In zijn werken kun je de gebeurtenissen van de oorlog terugzien; Kwaad wapperende vlaggen, ladders naar de vrijheid, gevechtsvelden, schuldige landschappen.
 Op latere leeftijd begon Armando weer kleur toe te laten, alsof hij milder was geworden en de gebeurtenissen had verwerkt.

Armando zelf had echter niet de gewoonte zijn werk uit te leggen, maar een ieder die inhoudelijke vragen stelde, verwees hij naar de roman ‘De straat en het struikgewas’. Daarin lagen volgens hem de antwoorden verborgen. Deze roman is de essentie van zijn literaire, en misschien zelfs, van zijn totale oeuvre. ‘De straat en het struikgewas’ verscheen voor het eerst in 1988 en werd één van de meest geciteerde romans over de Tweede Wereldoorlog. Het denken over thema’s als schuld en vijandschap zijn sterk door Armando zijn werk beïnvloed. Misschien is juist vandaag de dag de roman actueler dan ooit tevoren. Daarom heeft Christian Ouwens Galerie ‘De straat en het struikgewas’ opnieuw uitgeven. Deze keer uitgebreid met teksten van Özcan Akyol (Eus, schrijver en presentator) en Bertram Mourits (Hoofd Collecties, Literatuurmuseum).

Lees verder onder de afbeelding!